Dyscalculie
Hoe is dyscalculie te herkennen?
- Moeizaam aanleren van getal- en volumebetekenissen
- Moeizaam aanleren van wiskundige procedures
- Een verminderde ruimtelijke oriëntatie
- Overslaan van getallen bij het tellen
- Problemen met inzicht
- Moeite om het eigen werk te controleren
- Moeite met het leren van de tafels, klok kijken en geld rekenen
- Neiging tot tellen op de vingers, zelfs bij complexere berekeningen
- Moeizaam onderscheiden van optellen en aftrekken binnen een lange opeenvolgende som
- Problemen bij het omzetten van gesproken of bepeinsde getallen naar geschreven getallen
- Problematisch korte termijn geheugen bij het berekenen van sommen
- Traag bij het maken van berekeningen
- Afkeer en angst jegens het rekenen
Dyscalculie is niet bij alle kinderen hetzelfde. Het kan variëren in de manier waarop het tot
uiting komt, de ernst van de stoornis, het achterliggende probleem en de bijkomende
problematiek, zoals dyslexie, ADHD, PDD-Nos en NLD.
De vaardigheden op het gebied van rekenen en wiskunde wijken af van wat verwacht mag
worden op basis van leeftijd, intelligentie en scholing.
Gevolgen van dyscalculie
In onze maatschappij moet veel gerekend worden. De belangrijkste gevolgen van dyscalculie
voor een kind zijn:
- belemmeringen in het onderwijs: niet kunnen volgen van het onderwijs en onderwijs volgen van lager niveau dan op grond van de intelligentie verwacht zou mogen worden.
- belemmeringen in de maatschappij, bijv. moeite met omgaan met geld, moeite met klok kijken, enz.
- sociaal emotionele problemen: onzekerheid, faalangst, negatief zelfbeeld en motivatieproblemen
- combinatie met andere stoornissen, zoals leerstoornissen, aandachtstoornissen, motorische stoornissen en spraak-/taalstoornissen.